ตางัว ๒ หมายถึง น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในสกุล Turboวงศ์ Turbinidae เช่น ชนิด T. marmoratus, T. bruneusเปลือกรูปทรงอ้วนป้อม แผ่นปิดกลมหนา ด้านนอกโค้งใช้แผ่นปิดเป็นเบี้ยตางัวสําหรับเล่นหมากรุก.
น. ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
น. มะกลํ่าตาช้าง. (ดู มะกลํ่า).
น. ชื่อผ้าชนิดหนึ่ง ทอด้วยไหมควบกับเงินแล่งหรือทองแล่งจํานวนเท่ากัน, เรียกชื่อตามลักษณะของลาย เช่น ตาดลายคดกริช ตาดตาตั๊กแตน, ถ้ามีไหมปักทับลงไปอีกเป็นดอก ๆเรียกว่า ตาดระกําไหม.
น. ที่ที่มีนํ้าตก.
(กลอน) น. ต้นมะตาด.
น. ชื่อมองโกลเผ่าหนึ่งที่ชอบรบราฆ่าฟันและอพยพเร่ร่อนอยู่เสมอ บางทีก็เรียกว่า ตาดมองโกล, ชื่อภาษาของพวกตาด ใช้พูดกันในดินแดนตั้งแต่ทิวเขาอูราลทางตะวันตกไปจนถึงทิวเขาอัลไตทางตะวันออก.
น. ชื่อปลาในอันดับ Pleuronectiformes พบทั้งในทะเลนํ้ากร่อย และนํ้าจืด เมื่อเกิดใหม่ตาจะอยู่คนละข้างกันเหมือนลูกปลาทั่วไป แต่เมื่อเจริญเติบโตขึ้นกะโหลกจะบิดไปข้างใดข้างหนึ่ง เป็นผลให้กล้ามเนื้อข้างหนึ่งบิดตามไปด้วย จึงทำให้ตาทั้ง ๒ ข้างอยู่ด้านเดียวกัน มีชื่อเรียกต่าง ๆ กัน เช่น ลิ้นหมา ใบขนุน ซีกเดียว ลิ้นเสือ จักรผานยอดม่วง ลิ้นหมาหงอนยาว ลิ้นควาย.